کودکان و مهارت دوست یابی

دوستی های دوران کودکی، مانند دنیای کودکی ساده و بی ریاست. دوستی عاملی برای سلامت و بهداشت روانی کودک است، کودک در واقع پس از ۲ سال همنشينی با مادر، کم کم از او فاصله می گيرد و به بازی با همسالان نياز پيدا می کند. تحقیقات نشان می دهد کودکانی که در جمع بزرگ می شوند، کمتر دچار مشکلات ارتباطی می شوند، از طرف دیگر، کودکانی که در دوست یابی مشکل دارند، از مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی رنج می برند. در جمع همسالانشان بیشتر احساس تنهایی و طرد شدن می کنند و در سازگاری با محیط های آموزشی ناتوان تر هستند. دوستی به کودکان کمک می کند تا مهارت های عاطفی اجتماعی خود را گسترش دهند، آنها از داشتن روابط صمیمی و نزدیک با همسالانشان، به نکات و ارزشهایی پی می برند که نمی توانند از بودن با والدین و اعضای بزرگسال خانواده بیاموزند.