آقای بهروز عزیز
که داغدار فرزندشان هستند طی نظری در وبلاگ خواستار اطلاع رسانی چگونگی فوت
فرزندشان بودند. دوست عزیز قبل از هر چیز به شما تسلیت می گویم و اینکه من هم یک
پسر 18 ماهه دارم و احساسات شما را بخوبی درک می کنم. خداوند به شما صبر و توان
تحمل این داغ بزرگ را عنایت کند چه بسا فرزندان نزد والدین امانت الهی هستند.
اول از همه برای
خودم و بعد برای دیگران می گویم که صرفاً با یک تسلیت و اظهار تاسف برخورد نکنیم
بلکه توجه به اخلاق حرفه ای را در همه جا و بخصوص مشاغل حساسی همچون پزشکی که با جان
باارزش انسانها سروکار دارند، مدنظر و مطالبه کنیم و هر تغییری را هم ابتدا از
خودمان شروع کنیم. آره از خودمان شروع کنیم تا نسبت به آنچه که در اطرافمان می
گذرد بی تفاوت نباشیم، نسبت به تقاضای یاری دیگران بی تفاوت نباشیم و با الگوهای
رفتاری مناسب این فرهنگ متعالی را گسترش دهیم. دقیقاً نمی دانیم که علت مرگ فرزند
دلبندتان داروی تقلبی بوده یا خطا و سهل انگاری پزشکی، اما در هر صورت بی
مسئولیتی، بی توجهی حرفه ای و بی تفاوتی کاملاً مشخص است آن هم در حرفه ای که
سوگند یاد کرده اند که
زندگانی خود را در خدمت به جامعه بشریت وقف نمایند، سوگند یاد کرده اند نخستین
وظیفه اشان حفظ سلامت و تندرستی بیماران و دستگیری دردمندان باشد، سوگند یاد کرده
اند هرگز راضی نشوند که مذهب و ملیت و سیاست و مقامات دنیوی و منافع مادی
اندک لحظه ای آنان را از توجه نسبت به بیماران باز دارد. واقعاً جای تاسف دارد در
عصر پیشرفتهای علمی چشمگیر شاهد چنین وقایعی باشیم. خدایا ما را به حال خود
وامگذار. در هر جا و در هر مقامی هستیم خداوند به ما وجدان و احساس مسئولیت عطا
فرماید.
 
به جهت اطلاع از شرح
فوت نابهنگام آريا بر روی لینک زیر کلیک نمایید.