وبلاگ روان شناسی و علوم رفتاری

تربیت کودکان

کودک آدمی پیش از آن که زبان به کلام بگشاید زبان رفتار را می فهمد و پیش از آن که با مشاهده چشم از ما آگاه شود، با مخابره دل از وجود ما نقش می گیرد و پیش از آن که شنونده پیام های لفظی و عمدی ما باشد تماشاگر رفتار طبیعی و غیر عمدی ماست. از این روست که نقش والدین در تربیت پیش از آنکه هوشیارانه، ارادی و عمدی باشد غالباً ناهوشیار، پنهان، غیرمستقیم و غیر عمدی است.

برگرفته از سخنان دکتر افروز